Ewa Pobłocka
Ewa Pobłocka należy do najwybitniejszych
pianistów swego pokolenia. Występowała niemal we wszystkich
krajach Europy, a także w obu Amerykach, Singapurze, Korei,
Japonii i Australii, koncertując z najsłynniejszymi orkiestrami.
Jest pianistką wszechstronną o bardzo bogatym repertuarze. Brała
udział w prawykonaniach
i premierowych nagraniach utworów polskich kompozytorów współczesnych
m.in. Koncertu fortepianowego Andrzeja Panufnika (polskie prawykonanie,
pierwsza rejestracja z London Symphony Orchestra pod dyrekcją
kompozytora), Koncertu fortepianowego Witolda Lutosławskiego
(pierwsza polska rejestracja z Wielką Orkiestrą Symfoniczną
Polskiego Radia pod dyrekcją kompozytora), Koncertu fortepianowego
Pawła Szymańskiego dedykowanego pianistce, powstałego na zamówienie
Radia Francuskiego (prawykonanie w Paryżu na festiwalu Presences)
oraz Koncertu fortepianowego Pawła Mykietyna (prawykonanie 1997)
również jej dedykowanego.
Ewa Pobłocka dokonała nagrań dla wielu radiofonii i wytwórni
płytowych, w tym m.in. dla Deutsche Grammophon. Chętnie wykonuje
muzykę kameralną, stale współpracując z Kwartetem Śląskim oraz
z założonym z Markiem Mosiem i Andrzejem Bauerem Trio XXI wieku.
Ewa Pobłocka prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej
w Bydgoszczy i w Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie, oraz współpracuje
jako profesor gościnny z uniwersytetami muzycznymi w Nagoya
(Japonia) i Calgary (Kanada). Zapraszana jest do jury wielu
międzynarodowych konkursów pianistycznych.
W 2004 roku została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku Prezydent RP nadał jej
tytuł profesora.
Ostatnie realizacje płytowe pianistki to komplet utworów fortepianowych
E.Griega (JVC-Victor) oraz J.Brahmsa (JVC-Victor). Najbliższe
plany to: płyta solowa z utworami R. Schumanna, komplet pieśni
F. Chopina i M. Karłowicza oraz płyta chopinowska na instrumencie
Pleyel.
Piotr Pławner
Piotr Pławner należy do najwybitniejszych i najbardziej kreatywnych
skrzypków swojej generacji. "Ten młody człowiek jest fenomenem,
to prawdziwy geniusz. Jego gra jest fascynująca, przemyślana
do ostatniego niuansu. O tej interpretacji można mówić tylko
w superlatywach" - pisze o artyście gazeta "Stuttgarter
Zeitung", The Times pisze "to wyjatkowy, nieskazitelny
talent", a Lord Yehudi Menuhin nazwał Piotra Pławnera skrzypkiem
o fenomenalnych zdolnościach oraz jednym z najbardziej obiecujących
talentów nadchodzącej ery.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat. Na estradzie
debiutował w dziewiątym roku życia. Studia ukonczyl z wyroznieniem
w Akademi Muzycznej w Lodzi. Po otrzymaniu stypendium Fundacji
im. Henryka Szerynga w Monte-Carlo studiował w Bernie (Szwajcaria),
gdzie w roku 1995 zostaje wyrozniony nagroda specjalną "Tschumi-Preis"
za najlepszy dyplom solistyczny.
Artysta jest laureatem wielu konkursów i przesłuchań w kraju
i zagranica. Najwazniejsze z nich to zwyciestwa w X Międzynarodowym
Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1991), Międzynarodowym
Konkursie w Bayreuth (1991), w Miedzynarodowym Konkursie w Monte
Carlo im Henryka Szerynga (1994) 44 Międzynarodowym Konkursie
ARD w Monachium (1995 - najwyzszy laur przyznany w 55-letniej
historii tego konkursu dopiero po raz trzeci).
Piotr Pławner był stypendystą Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci,
Fundacji Sztuki Dziecka, Ministerstwa Kultury i Sztuki oraz
Fundacji im. Henryka Szerynga w Monaco. Wiele koncertuje w kraju
i zagranicą jako solista i kameralista. Występował w wielu krajach
europejskich, krajach arabskich, Azji oraz obu Amerykach. Występował
z takimi zespołami jak orkiestry Bayerischen Rundfunk i Süddeutschen
Rundfunk, Berner Symhonieorchester, Sinfonia Helvetica, Radio
Kamerorkest Hilversum, Deutschen Kammerorchester, Sinfonia Varsovia,
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach,
Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo oraz Netherlands Kammerorchester.
Artysta współpracuje z najwybitniejszymi dyrygentami naszych
czasów.
Brał udział w licznych znanych festiwalach, takich jak Braunschweiger
Kammermusikpodium, Internationale Bachakademie Stuttgart, L`esplanade
Saint-Etienne, Rheingau Festival, Printemps des Arts de Monte-Carlo,
Internationale Festspiele Passau, Danos Festival, Grazer Frühling,
Schlosskonzerte Thun, Musikfestival Braunwald oraz Al Bustan
Festival oraz w wielu prestiżowych koncertach organizowanych
dla znanych osobistości ze świata polityki (H. Kohla, R. Süssmuth,
R. Dreifuss, F. Cotti, Książę Monaco Rainer III) i z okazji
ważnych rocznic i wydażeń europejskich.
Artysta występuje w takich salach koncertowych, jak Tivoli Hall
w Kopenhadze, Liederhalle w Stuttgarcie, Herkules Saal w Monachium,
Concertgebouw w Amsterdamie, Chatelet w Paryżu, Palau de la
Musica Catalona w Barcelonie, Teatro Monumental w Madrycie,
Tonhalle w Zurichu, Victoria Hall w Genewie.
Piotr Pławner dysponuje rozległym repertuarem, począwszy od
baroku po dzieła kompozytorów współczesnych (m. in. K. Penderecki,
W.Lutosławski, E. Knapik, M. Feldman, S. Gubaidulina). Dokonał
również wielu nagrań radiowych i telewizyjnych w Polsce, Holandii,
Niemczech, Danii, Hiszpanii, Szwajcarii i Austrii, m.in. dla
Polskiego Radia i Telewizji, TV Hilversum, TV i Radia Bawarskiego,
TV Espana, Radio France, SDR, WDR, SWR, DRS oraz ORF. W ostatnich
latach dokonał archiwalnych nagrań z Wielką Orkiestrą Symfoniczną
Polskiego Radia w Katowicach (koncerty skrzypcowe H. Wieniawskiego,
K. Szymanowskiego, M. Karłowicza, S. Prokofiewa i R. Schumanna)
oraz z Orkiestrami Süddeutsche Rundfunk i Bayerische Rundfunk,
Mitteldeutsche Rundfunk. W swoim dorobku ma także kilka płyt
kompaktowych z utworami polskich kompozytorów. Koncert na skrzypce,
fortepian i kwartet smyczkowy E. Chaussona został nagrodzony
nagrodą "Fryderyk 2005". Płyta z utworami kameralnymi
Karola Szymanowskiego otrzymała prestiżową nagrodę i została
wybrana "Płytą Roku 1998" przez miesięcznik "Studio".
W roku 2007 otrzymał za płytę z koncertami skrzypcowymi Szymanowskiego
i Karłowicza znaczącą nagrodę "The Strad Selection"
za najlepsze wykonanie koncetow, przyznaną przez miesięcznik
"The Strad". W roku 2009 otrzymał "Fryderyka",
tym razem za płytę z utworami Karola Szymanowskiego i Pawła
Kochańskiego, nagraną wspólnie z Wojciechem Świtałą.
Gra i talent Piotra Pławnera została wielokrotnie uznana przez
miedzynarodową krytykę
Od 2002 roku jest wykładowcą w Akademii Muzycznej w Katowicach
oraz w Konserwatorium im. W. Lutosławskiego w Krakowie. Jest
zapraszanym jurorem w międzynarodowych konkursach muzycznych.
Od 2006 roku jest prymariuszem światowej sławy kwintetu "I
Salonisti". Piotr Pławner gra na skrzypcach T. Balestrieri.
Urszula Kryger mezzosopran
Jest absolwentką dwóch wydziałów Akademii Muzycznej w Łodzi:
instrumentalnego w klasie fortepianu (1988) i wokalno-aktorskiego
w klasie Jadwigi Pietraszkiewicz (1992). Studia wokalne kontynuowała
pod kierunkiem Andrzeja Orłowicza w Kopenhadze.
Uczestniczyła w wielu międzynarodowych konkursach muzycznych,
otrzymując wysokie nagrody. Do jej największych sukcesów należą
zwycięstwa w I Międzymarodowym Konkursie dla Młodych Wokalistów
im.St.Moniuszki w Warszawie (1992), VI Międzynarodowym Konkursie
Wokalnym im. J. Brahmsa w Hamburgu (1994) oraz 43. Międzynarodowym
Konkursie Muzycznym ARD w Monachium (1994). Odtąd jej karierze
towarzyszy niesłabnące zainteresowanie melomanów i krytyki.
W 1995r. wystąpiła w La Scali z recitalem pieśni Fryderyka Chopina.
Rok później z wielkim sukcesem debiutowała na scenie Semper
Oper w Dreźnie w operze "Kopciuszek" G. Rossiniego
w partii Angeliny. Publiczność polska i wielu krajów świata
ma okazję często podziwiać jej kreacje w dziełach oratoryjnych
wykonywanych pod batutą tak znakomitych mistrzów, jak: Jan Krenz,
Jerzy Semkow, Rafael Frühbeck de Burgos, Hans-Martin Schneidt
i Sir Colin Davis.
Szczególną uwagą obdarza muzykę kameralną jej sztuka interpretacji
pieśni łączy w spbie perfekcyjność z niezwykłą naturalnością.Doceniają
to towarzyszący jej muzycy, wśród których znajdują się wybitni
pianiści jak: Hartmut Höll, Charles Spencer, Melvyn Tan i Pascal
Rogé, klarnecista Paul Meyer, Tokyo String Quartet, Petersen
Quartet.
Urszula Kryger dokonała wielu nagrań dla rozgłośni radiowych
w Polsce, Francji, Niemczech i Szwajcarii. Jej dyskografia powiększa
się z roku na rok.Dokonała nagrań dla angielskich wytwórni Decca
(Pieśni polskie Poulenca) i Hyperion (Pieśni Chopina), niemieckiej
CPO (Ballady Löwego), polskiej DUX (Duety rosyjskie - płyta
nagrodzona Fryderykiem 2001, Pieśni Moniuszki, oraz Pieśni Karłowicza
i Szymanowskiego - płyta nagrodzona Fryderykiem 2002).
Agata Szymczewska
Urodziła się w 1985 roku w Gdańsku. Naukę gry na skrzypcach
rozpoczęła w wieku 6 lat w ZPSM w Koszalinie. Jest absolwentką
Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie
prof. Bartosza Bryły. Od roku 2004 studiuje w Hochschule für
Musik und Theater w Hannoverze w klasie prof. Krzysztofa Węgrzyna.
W październiku 2006 roku została laureatką I nagrody i Złotego
Medalu oraz Nagrody Publiczności TVP Kultura XIII Międzynarodowego
Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu.
Jest też zwyciężczynią Lotos Gdańsk Classic Prize (2005) oraz
laureatką Międzynarodowego Konkursu Concerto Competition w Calgary,
Kanada (2003) oraz Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im.
A. Yampolskiego w Moskwie, Rosja (2006).
Koncertowała w wielu krajach Europy, m.in. w Théatre des Champs-Élysées
w Paryżu, Victoria Hall w Genewie, Concertgebouw w Amsterdamie,
Berwaldhallen w Sztokholmie, Teatrze Bolshoi w Moskwie a także
w Chinach, Japonii, Kanadzie oraz Izraelu.
Wystąpiła m.in. z Sinfonią Varsovią, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii
Narodowej, Lahti Symphony Orchestra, Vilnius State Symphony
Orchestra, NOSPR-em, Sinfonią Iuventus, Orkiestrą Kameralną
PR Amadeus oraz w wielu filharmoniach w całej Polsce pod batutą
m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Andreya Boreyko, Antoniego Wita,
Jerzego Maksymiuka, Sauliusa Sondeckis, Moshe Atzmona, Jacka
Kaspszyka, Jana Krenza.
W 2005 roku na zaproszenie Maestro Seiji Ozawy objęła stanowisko
koncertmistrza orkiestry pod jego kierownictwem podczas tournée
po Japonii i Chinach. Od wielu lat uczestniczy w zainicjowanej
przez Maestro Ozawę prestiżowej Summer Music Academy w Szwajcarii,
gdzie pracuje pod okiem wybitnych artystów jak np. Pamela Frank,
Nobuko Imai, Sadao Harada czy Robert Mann.
Otrzymała stypendia od Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, Prezesa
Rady Ministrów, fundacji Yehudi Menuhin Live Music Now, Gerd-Bucerius
Stipendium der Deutsche Stiftung Musikleben, Gundlach Musikpreis
w Hannoverze oraz Ministerstwa Kultury w ramach programu "Młoda
Polska". W 2006 roku została uhonorowana nagrodami: "Paszport
Polityki", Nagrodą TVP Kultura w kategorii Muzyka Poważna,
oraz "Fryderyk" w kategorii Najlepszy Album Solowy
Roku.
W lutym 2009 roku wystąpiła razem z Krystianem Zimermanem i
innymi artystami wykonując kwintety fortepianowe Grażyny Bacewicz
w rocznicę stulecia urodzin kompozytorki. Tournée zwieńczyło
nagranie płyty CD dla wytwórni Deutsche Grammophon.
Obecnie gra na skrzypcach Antonio Stradivariusa (Cremona, ca.
1680) z Niemieckiej Kolekcji Instrumentów użyczonych przez Deutsche
Stiftung Musikleben.
Jarosław Śmietana
Jarosław Śmietana jest najwybitniejszym polskim gitarzystą i
kompozytorem jazzowym znanym i uznanym w całej Europie a także
wielu krajach świata. W swojej karierze współpracował, grał
i nagrywał z gwiazdami jazzowymi największego formatu - Artem
Farmerem, Freddim Hubbardem, Eddie Hendersonem, Garym Bartzem,
Vincem Mendozą, Johnem Abercrombiem, Idisem Muhammadem, Lee
Konitzem, Benny Maupinem, Zbigniewem Seifertem. Występuje z
całą czołówką polskiej sceny jazzowej jak m.in.: Wojciech Karolak,
Zbigniew Namysłowski, Jan Ptaszyn Wróblewski.Swoje najnowsze
płyty autorskie nagrał w prestiżowych studiach Nowego Yorku.
Od 2002 został zaproszony do zespołu światowej sławy skrzypka
Nigela Kennediego, z którym współpracuje do dzisiaj. Wydał 33
płyty autorskie, w których występuje jako solista i leader -
za płytę Jarek Śmietana - SONGS AND OTHER BALLADS w roku 1998
otrzymał laur Fryderyka. Jego dyskografia jest znacznie szersza,
nagrał ponad 50 płyt z innymi artystami. Od ponad dwudziestu
lat fachowe pisma muzyczne ("Jazz Forum", "Gitara
i Bass") uznają go w ankietach za najwybitniejszego gitarzystę
nie tylko w Polsce. Twórczość Jarosława Śmietany nie zamyka
się w ścisłych ramach jazzu rozwijając swój warsztat kompozytorski
pisze utwory dla muzyków dotychczas grających tylko muzykę klasyczną,
a także na potrzeby baletu czy teatru i filmu. Za wybitne osiągnięcia
został uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Krakowa i Nagrodą
Państwową za popularyzację polskiej kultury za granicą. W 2004
otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji Kultury Polskiej "Złoty
Laur" za mistrzostwo w sztuceJego suita baletowa "ŚWIATY
RÓWNOLEGŁE" została wystawiona na deskach Opery w Krakowie
w październiku 2002 z wielkim aplauzem - Artysta wraz ze swoim
zespołem połączył to, co wydaje się niemożliwe w jazzie - precyzyjną,
zawartą w ścisłe ramy improwizację, która razem z baletem klasycznym
stworzyła jedność.Wydarzeniem artystycznym roku 2002 były Zaduszki
jazzowe w Filharmonii Krakowskiej. Jarosław Śmietana napisał
ten koncert specjalnie dla skrzypka Nigela Kennediego "SUITĘ
JESIENNĄ" na dwóch solistów, kwartet jazzowy i kwintet
dęty (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia). Piękno utworów,
świetne poprowadzenie zespołu sprawiło, że ten koncert fantastycznie
przyjęła publiczność i krytyka. Kennedy wykonuje ten utwór na
swoich trasach koncertowych na całym świecie.Śmietana komponuje
i aranżuje także dla wybitnych postaci sceny teatralno-estradowej.
Ostatnio współpraca artysty z aktorką Beatą Rybotycką zaowocowała
płytą "SZURUM BURUM" i pięknym recitalem, nastrojowo
lirycznym wykonywanym w krakowskim Teatrze STU.Jarosław Śmietana
najczęściej jednak koncertuje ze swoim jazzowym trio i kwartetem
a także w programach specjalnych z Nigelem Kennedym i innymi
zaproszonymi na tę okoliczność gwiazdami światowego jazzu.
Łukasz Hajduczenia
Łukasz Hajduczenia - urodził się w 1985 roku w Toruniu. Zaczął
kształcić się muzycznie w wieku 6 lat, grając na skrzypcach.
Od dzieciństwa śpiewa w chórze cerkiewnym, oraz w rodzinnym
zespole muzyki cerkiewnej Triodion. Naukę śpiewu rozpoczął w
2002 roku w Szkole Muzycznej II st. w Toruniu. Uczył się tam
pod kierunkiem mgr Wiesława Raczkowskiego. W 2005 roku rozpoczął
studia na wydziale wokalnym Warszawskiej AMiFC. Aktualnie jest
studentem w klasie prof. Jerzego Knetiga. W 2007 roku ukończył
Prawosławne Seminarium Duchowne, i obecnie studiuje również
wydział teologii prawosławnej Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej
w Warszawie.
Jest laureatem konkursów wokalnych takich jak:
- VIII Międzyuczelniany Konkurs Wykonawstwa Polskiej Pieśni
Artystycznej im. Edmunda Kossowskiego (dwie nagrody specjalne)
- X Międzyuczelniany Konkurs "W kręgu słowiańskiej muzyki
wokalnej" w Katowicach (I nagroda oraz nagroda specjalna)
- IX Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Haliny Słoniowskiej w
Dusznikach-Zdroju (III nagroda w kategorii oratoryjno-pieśniarskiej,
wyróżnienie w kategorii operowej, nagroda specjalna)
- I Ogólnopolski Konkurs Wokalny im. Jana, Edwarda, Józefiny
Reszków w Częstochowie (Wyróżnienie).
Brał udział w kursach prowadzonych m. in. przez Teresę Żylis-Garę,
Wiesława Ochmana, Andre Orlowitza oraz Jerzego Artysza. Wielokrotnie
występował wspólnie z jedną z najlepszych polskich śpiewaczek
Urszulą Kryger.
Koncertował na wielu estradach polskich i zagranicznych, budząc
uznanie publiczności i krytyki. Ponadto jest solistą licznych
zespołów muzyki cerkiewnej.
ESUS
Zespół ESUS jest nowym odkryciem polskiej sceny muzycznej.
Powstał w 2007 roku z inicjatywy członków polskiej orkiestry
kameralnej AUKSO.
W skład zespołu wchodzą:
Piotr Steczek - pomysłodawca projektu, autor muzyki, aranżer,
skrzypek,
Bartłomiej Bunio - skrzypce,
Jarosław Samson - altówka,
Maciej Garbowski - kontrabas,
Krzysztof Nowakowski - perkusja i instr. perkusyjne.
Zastąpienie w klasycznym kwartecie smyczkowym wiolonczeli kontrabasem
i włączenie do składu instrumentów perkusyjnych zaowocowało
zespoleniem dwóch światów: klasycznego i jazzowego.
Oba nurty przenikają się i współistnieją tu w znakomitych proporcjach,
nadając całości wyjątkowo charakterystyczny rys. Ma to przejaw
nie tylko w ciekawych rozwiązaniach artykulacyjnych, harmonicznych,
czy w bardzo rozbudowanej warstwie rytmicznej, ale także w nowatorskim
podejściu do formy. Do oryginalności projektu przyczynia się
bez wątpienia włączenie do akustycznego składu instrumentów
elektronicznych.
ESUS jest przykładem niezwykle świeżego podejścia do tworzywa,
jakim jest współczesna muzyka klasyczna i muzyka jazzowa.
Nazwiska Włodzimierza Nahornego czy Andrzeja Jagodzińskiego,
u boku których ESUS miał już możliwość zaistnieć oraz bardzo
pochlebne krytyki mogą być z pewnością potwierdzeniem wartości
tego projektu.